Een wreed skone wandelink, da’s het minste dat je van de Lentetocht van de ijsetrippers kan zeggen. Na het zoeken naar een parkeerplaatsje, wat in zo’n dorpje als Ottenburg niet evident is, was het klimmen en dalen geblazen in de streek rond Huldenberg en Neerijse. Wie hun grote tocht kent, weet dat de ijsetrippers van geen kuitenbijters vervaard zijn, en - ik denk soms met enig leedvermaak - de wandelaars tot aan het bittere einde weten te plagen met van die molshopen die je naar adem doen snakken. Eens boven is het echter feest.
De hele wandeling krijg je vergezichten die de Ardennen en de Zwalmstreek waardig zijn. Landerijen, heide, bossen passeren de revue aan een sneltempo. Vervelen hoort er hier niet bij. Op enkele stukjes kassei na (die - mijn gedacht - nog van de Romeinen dateren) is het aangenaam wandelen op veldwegeltjes, bospaden, afgewisseld met asfalt en de Vlaamsche beton-beton-betonbanen.

Het weer zat heel goed mee, en dat was aan het aantal wandelaars te merken: om 12u hadden ze er net geen 1.200, en het volk bleef maar toestromen. Op de controleposten was het ook een komen en gaan van jewelste, maar we waren altijd snel geholpen (met plat water, wel te verstaan ! Ondergetekende staat op regime !).
Qua infrastruct-truc-tuur krijg je van alles wat te zien: eeuwenoude kleine woningen, over pastorij-achtige herenhuizen naar kasten van villa’s. Een grote uitschieter op de weg (we deden de 12 km) is de fantastisch herstelde boerderij “Ferme de Bilande”. Een dijk van een hoeve, die blijkbaar gebruikt wordt voor recepties, trouwerijen, seminaries, enz. Alleen, t’is en français (Wavers grondgebied ?).

Bij mijn weten is ‘t daar langs die kanten voor de rest nog altijd Vlaams. En dat ze op hun kop mogen staan, Vlaams is Vlaams. Dat stond overigens in gelijkaardige woorden op de lokale school “in het belang van uw kinderen spreken wij hier Vlaams”. Zo’n mooie streek laten we ons niet afnemen. Vlaanderen is niet groot, België is niet groot. Maar het sluipend innemen van onze mooiste streken om ze dan al even sluipend de hunne te verklaren... Ik wil het altijd wel eens in Luik of Charleroi gaan proberen !

Soit, dit gezegd zijnde, want eigenlijk heeft dat er allemaal niets mee te maken: een fantastische wandeling, een heel leuke omgeving, goede setting, goeie club. Een aanrader.

Tags: wandelingen, 2009, verslag, koen